دایی و یک نیمکت خالی ، خبری هست؟ - وبلاگ ورامین

به گزارش وبلاگ ورامین، بعد از گذشت یک دهه دوباره دایی در راستا یک پیچ تاریخی قرار گرفته و به نظر می رسد که تاریخ برای او در حال تکرار است.

آیسان سعیدی - هر کسی لابی اش قویتر باشد، سرمربی تیم ملی می گردد این جمله کنایه آمیز علی دایی در مصاحبه با عادل فردوسی پور در برنامه 90 بود. روزگاری که تیم ملی قرار بود در بازی های مقدماتی جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی شرکت کند و هنوز تکلیف سرمربی تیم ملی معین نبود. دایی در آن موقع روی نیمکت سایپا می نشست و با قهرمانی نوبرانه در لیگ برتر و متعاقب آن خداحافظی از فوتبال، یک گزینه دم دستی به شمار می رفت و در نهایت با تماس محمد علی آبادی ریئس وقت سازمان تربیت بدنی، چند ساعت بعد از این جمله تاریخی روی نیمکت تیم ملی نسیت تا نشان دهد که لابی اش از همه قویتر بوده! اگرچه دایی در تیم ملی عاقبت بخیر نشد اما در نهایت ثابت کرد که جهت تیم ملی از چه راهی می گذرد.

حالا و بعد از گذشت یک دهه دوباره دایی در جهت یک پیچ تاریخی قرار گرفته و به نظر می رسد که تاریخ برای او در حال تکرار است. یک تقارن عجیب میان امروز و یک دهه پیش وجود دارد. یک دهه پیش تیم ملی در جام جهانی 2006 با مربی خارجی به نام برانکو شرکت کرد و بعد از این رقابت ها برانکو از تیم ملی کنار رفت. در آن مقطع دایی سرمربی سایپا بود و تیم ملی بعد از یک جام ملت های نافرجام با امیر قلعه نویی قصد داشت برای رقابت های جام جهانی 2010 آماده گردد.

حالا بعد از یک دهه دوباره همین سناریو در حال تکرار است. تیم ملی با کارلوس کی روش در جام جهانی 2018 حضور یافت و بعد از جم ملت های نافرجام با کی روش به انتهای خط رسید و حالا می خواهد برای جهت طول و دراز جام جهانی 2022 آماده گردد و عجیب تر اینکه علی دایی نیز تا همین 48 ساعت پیش سرمربی سایپا بود!

این تقارن اما تنها نشانه نیست. فدراسیون فوتبال بعد از جدایی کارلوس کی روش تا به امروز برای جذب مربی جدید و جانشین کی روش منفعلانه عمل نموده. تاج 4 ماه را بدون هیچ اتفاق خاصی به بطالت گذارنده و در یک پنهان کاری عجیب حتی نام گزینه ها را نیز رسانه ای نمی نماید. در طول این 4 ماه نام های فراوانی از بلان، مونتلا و رنار گرفته تا کلینزمن، لوپتگی و ادووکات مطرح شده اما ربئیس فدراسیون فوتبال با خونسردی عجیبی در قبال این نامها تنها سکوت نموده و هیچ حرفی نمی زند و تنها وعده به آینده می دهد. آینده ای که معین نیست چه زمانی خواهد آمد.

در این میان مسائل فزاینده سبب شده تا روند مذاکرات با گزینه های پنهانی نیز به کندی پیش رفته و حتی با بن بست روبرو گردد. سم پاشی ها و جوسازی کارلوس کی روش سرمربی سابق تیم ملی درباره مسائل فدراسیون فوتبال و شخص مهدی تاج و شکایت او به فیفا برای عقب افتادن دستمزدش در کنار تحریم های ظالمانه سبب شده تا گزینه های مدنظر برای اوکی دادن به فدراسیون فوتبال دچار تردیدهای جدی شوند. فراموش نکنیم که جذب یک سرمربی طراز اول هزینه اقتصادی سنگینی به فدراسیون تحمیل می نماید که با توجه به رشد افسارگسیخته دلار و البته خزانه خالی فدراسیون دشواری ها را افزونتر می نماید.

در چنین وانفسا، شرایط علی دایی نیز بروز این تقارن تاریخی را بیشتر و بیشتر می نماید. دایی تا پنجشنبه سرمربی سایپا بود و به دلیل یک مصاحبه عجیب در نقد سیاست های کارخانه سایپا ناگهان اخراج شد و اکنون دیگر هیچ قراردادی ندارد و به نوعی بیکار و آزاد است. او تا قبل از خروج کی روش از ایران از معدود چهره هایی بود که با کی روش روابط نزدیکی داشت و همواره از سرمربی پرتغالی حمایت می کرد. حتی در مراسم گودبای پارتی تیم ملی برای حضور در جام ملت ها دایی نیز حضور داشت و همان جا بود که کی روش در یک مصاحبه عجیب دایی را شایسته ترین مربی برای سپردن میراث خود مطرح کرد. این شواهد همانند تکه های پازلی هستند که یکی پس از دیگری کنار هم می نشینند؛ پازلی که در نهایت تصویر دایی را به عنوان سرمربی تیم ملی به اذهان متبادر می نماید.

می گویند تاریخ دو بار تکرار می گردد؛ بار اول تراژدی و بار دوم کمدی. دایی و تیم ملی تراژدی را تجربه کردند و در صورت بروز این اتفاق باید منتظر کمدی باشیم؛ یک کمدی تلخ که در فوتبال آن سکه رایجی دارد!

12